Εκπληκτικά πληκτικοί

Ατίθασό μου εσύ πνεύμα ασυμβίβαστο
στα θέλω σου παραδωμένο
τους δαίμονές σου ξόρκισε
και πάρε με από δω
μαζί σου
σ' αυτό που εσύ για αλήθεια ξέρεις
σ' αυτό που εσύ για ανάσα έμαθες
και χτυποκάρδι

Έλα και δείξε μου
πως καταπίνουν τις βροχές
και πως χορεύουν
στη μύτη της βελόνας

Έλα και ζήτα μου
τον κόσμο όλο να κάνουμε
να ντρέπεται για μας
Πίσω από τις κλειστές τους πόρτες
ψιθυριστά να λένε,
ποιοί ειν αυτοί
που μας χαλούν τα πρέπει

Και δώσ΄ μου το μαχαίρι σου
τον τύπο να σκοτώσουμε
εκείνον τον μονόχνωτο
Συνένοχοι στο έγκλημα
να γίνουμε
κατά του βαρετού μου εαυτού

Έλα λοιπόν
Μην αργείς.
Δεν θέλω πια να είμαι αυτός
ο εκπληκτικά πληκτικός