Πέμπτη 22 Μαρτίου 2018

Τα κορίτσια των τρένων

Στα χαμηλά φώτα των τρένων
ζουν τα κορίτσια που δεν κοιμούνται
σε περιμένουν
κι έχουν χαράξει
το όνομά σου με κεφαλαία
στην δίπλα θέση

Στα χαμηλά φώτα των τρένων
ζουν τα κορίτσια που δεν φοβούνται
που την ψυχή τους
σου τη χαρίζουν
σαν σε κρατούν σφιχτά απ' το χέρι
κι ας μην σε ξέρουν

Κι είναι η ανάσα τους
σαν καλοκαίρι σε παγετώνα
κι είναι τα χείλη τους
πάνω στο δέρμα
καυτό μαχαίρι
καθώς γλυστράει
απ' τον λαιμό σου
κάτω απ το στήθος

Ειν' τα κορίτσια
που μες τα δόντια δίνουν φιλιά
όταν στις ράγες σαν αστραπές
βαγόνια τρέχουν
εξω νυχτώνει
κι όλοι κοιμούνται
μονάχα αυτές ξέρουν να κάνουν
καρδιές να σπάνε
χίλια κομμάτια
μ' αυτά τα μάτια τους
τα καταπράσινα
αστέρια ρίχνουν
μες τους γκρεμούς

Στα χαμηλά φώτα των τρένων
ζουν τα κορίτσια που σ' αγκαλιάζουν
κι ύστερα γέρνουν
γλυκά στον ώμο
να σε ρωτήσουν τα μυστικά όλου του κόσμου
γιατι είναι σίγουρες πως όλα εσύ
τα 'χεις κρυμμένα

Στα χαμηλά φώτα των τρένων
ζουν τα κορίτσια που λένε αντίο
στις αποβάθρες
όταν αρχίζει να ξημερώνει
και υποσχέσεις ποτέ δεν δίνουν

Ένα σημάδι μόνο στα χέρια
σου 'χουν αφήσει
για να θυμάσαι ότι μια νύχτα
κάποιες φορές
φτάνει για πάντα.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου